Chapter 22

¶ Labut pa ang pulong ni Jehova midangat kanako, nga nagaingon:

Ug ikaw, anak sa tawo, mohukom ba ikaw sa dugoon nga ciudad? nan, pahibaloa siya sa iyang tanan nga mga dulumtanan.

Ug magaingon ka: Mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova: Ang usa ka ciudad nga nagapaagas ug dugo sa iyang taliwala, aron ang iyang panahon moabut, ug nga nagabuhat ug mga dios-dios batok sa iyang kaugalingon aron sa paghugaw kaniya!

Ikaw nakasala sa imong dugo nga gipaagas mo, nahugawan ka sa imong kaugalingon tungod sa imong mga dios-dios nga gibuhat mo; ug gipaduol mo ang imong mga adlaw, ug nakadangat ka bisan pa sa imong katuigan: busa gihimo ko ikaw nga kaulawan sa mga nasud, ug usa ka tinamay sa tanang kayutaan.

Kanang anaa sa haduol, ug kadtong atua sa halayo gikan kanimo, magatamay kanimo, ikaw nga nakuhaan sa dungog ug puno sa kasamok.

Ania karon, ang mga principe sa Israel, ang tagsatagsa anaa diha kanimo sumala sa ilang kagahum, aron sa pag-ula sa dugo.

Diha kanimo gitamay nila ang amahan ug inahan; diha sa imong taliwala gihimo nila ang paglugpít sa lumalangyaw; diha kanimo gilupigan nila ang nailo sa amahan ug ang balo nga babaye.

Gitamay mo ang akong mga balaang butang, ug gipasipalahan ang akong mga adlaw nga igpapahulay.

Diha kanimo may malaw-ayon nga mga tawo nga nagaula sa dugo; ug diha kanimo sila nanagkaon ibabaw sa kabukiran: diha sa imong taliwala sila nanagpakasala sa kaulag.

Diha kanimo gikuhaan nila sa tabon ang pagkahubo sa ilang mga amahan; diha kanimo gipaulawan nila ang babaye nga nahugawan tungod sa iyang sakit nga binulan.

Ug adunay nakahimo mga dulumtanan uban sa asawa sa iyang isig-katawo; ug adunay naghugaw sa dakung kaulag sa iyang binalaye; ug diha kanimo adunay nagpakaulaw sa iyang igsoong babaye, ang anak nga babaye sa iyang amahan.

Diha kanimo gidawat nila ang mga hiphip aron sa pag-ula sa dugo; gidawat mo ang tungtong sa hinulaman, ug ang tubo sa gipabaylo, ug may ganancia ikaw sa kahakog gikan sa imong mga isigkatawo pinaagi sa paglugpit ug ikaw nalimot kanako, nagaingon ang Ginoong Jehova.

Tungod niini, ania karon, gidagpi ko ang akong kamot sa imong tinikas nga ganancia nga imong nahimo, ug sa imong dugo nga diha sa imong taliwala.

Makaantus ba ang imong kasingkasing, kun magmakusganon ba ang imong mga kamot, sa mga adlaw nga pagahukman ko na ikaw? Ako, si Jehova, nagsulti ug magatuman niini.

Ug pagapatibulaagon ko ikaw sa taliwala sa mga nasud, ug pagapasalaagon ko ikaw sa kayutaan; ug pagaut-uton ko ang imong kahugaw gikan kanimo.

Ug ikaw pagapasipalahan diha sa imong kaugalingon sa atubangan sa mga nasud; ug ikaw makaila nga ako mao si Jehova.

¶ Ug ang pulong ni Jehova midangat kanako, nga nagaingon:

Anak sa tawo, ang balay sa Israel alang kanako nahimong taya: silang tanan mga tumbaga ug estaño ug puthaw ug tingga sa taliwala sa hasohasan; sila mao ang taya sa salapi.

Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova: Tungod kay kamong tanan nangahimomg taya, ania karon, tungod niini, akong tigumon kamo ngadto sa taliwala sa Jerusalem.

Ingon nga sila magatigum ug salapi ug tumbaga ug puthaw ug tingga ug estaño ngadto sa taliwala sa hasohasan, aron bulhotan sa kalayo aron sa pagtunaw niana, mao man pagatigumon ko kamo sa akong kasuko ug sa akong kaligutgut, ug ibutang ko kamo didto, ug tunawon ko kamo.

Oo, pagatigumon ko kamo, ug bulhotan ko kamo sa kalayo sa akong kaligutgut, ug kamo mangatunaw sa taliwala niana.

Ingon nga ang salapi matunaw sa taliwala sa hasohasan, mao usab pagatunawon kamo sa taliwala niini; ug kamo makaila nga ako, si Jehova, nagbubo sa akong kaligutgut diha kaninyo.

¶ Ug ang pulong ni Jehova midangat kanako, nga nagaingon:

Anak sa tawo, umingon ka kaniya: Ikaw mao ang yuta nga wala mahinloi; ni maulanan sa adlaw sa kapungot.

Adunay pagsabut-sabut nga maliputon ang iyang mga manalagna nga bakakon sa taliwala niini, ingon sa usa ka leon nga nagangulob nga nagalook sa tukbonon: ginalamoy nila ang mga kalag; gikuha nila ang balandi ug mahal nga mga butang; gipadaghan nila ang iyang mga balo nga babaye sa taliwala niini.

Gilapas sa iyang mga sacerdote ang akong Kasugoan ug gipasipalahan ang akong mga balaang butang: sila wala magbutang ug kalainan sa balaan ug sa malaw-ay, ni magtudlo sila sa mga tawo sa kalainan sa mahugaw ug sa malinis, ug gitaptapan ang ilang mga mata gikan sa akong mga adlawng igpapahulay, ug ako gipasipalahan diha sa ilang taliwala.

Ang iyang mga principe sa taliwala niini ingon sa mga lobo nagalook sa tukbonon, sa pag-ula sa dugo, ug sa paglaglag sa mga kalag, aron makuha nila ang mga tinikas nga ganancia.

Ug ang iyang mga manalagna nagbulit kanila sa dili tinimplahan nga minasa, sanglit kay nakakita ug mga panan-awon nga malimbongon, ug kanila nanagtagna sa kabakakan, nga nagaingon: Mao kini ang giingon sa Ginoong Jehova, sa diha nga si Jehova wala magsulti.

Ang katawohan sa yuta mga malupigon, ug nanagpangawat; oo, ginasakit nila ang kabus ug ang hangul, ug ginalugpitan nila ang lumalangyaw sa walay katarungan.

Ug gipangita ko ang tawo sa ilang taliwala, nga makatukod sa kuta ug makatindog sa nakal-angan sa atubangan nako alang sa yuta, aron dili ko malaglag kini; apan ako walay hingpalgan.

Busa akong gibubo kanila ang akong kapungot; sila giut-ut ko uban sa kalayo sa akong kaligutgut: ang ilang kaugalingong dalan gitungtong ko diha sa ilang mga ulo, nagaingon ang Ginoong Jehova.